[Advcomparch] Μερικές ερωτήσεις για τη L.D

[Nikos Anastopoulos]

Μιχάλης Βήχος wrote:
> Έστω οι ακόλουθες εκτελέσεις εντολών (από την άσκηση).
>
> DADDI R1,R1,#16
> BNEZ R1,foo ;Η διακλάδωση έχει προβλεφθεί TAKEN
> L.D F2,0(R1)
>
> Αν δεν κάνω λάθος, τη στιγμή που η DADDI είναι σε στάδιο WB γίνεται 
> ISSUE η L.D. Η τελική τιμή της R1 δεν είναι ακόμα γνωστή. Προφανώς η 
> L.D θα πρέπει να περιμένει για 1 κύκλο. Λέω κάτι λάθος?
Σωστά. Αν τη στιγμή που γίνει issue η L.D, συμβουλευτεί το reg. res. 
status και δει ότι για τον R1 υπάρχει κάποιος rs που θα τον παράξει, 
τότε, όπως αναφέρει και ο ψευδοκώδικας του Tomasulo, θα πρέπει να 
περιμένει μέχρι να λάβει τον R1 στον επόμενο κύκλο ("Load-store step1: 
wait until RS[r].Qj = 0 ... , όπου Qj το rs που θα δώσει στην περίπτωσή 
μας τον R1)
> Τι θα πρέπει να μπει στο πεδίο ADDRESS του RS Load(x)? Θα πρέπει να το 
> αφήσω κενό και
> να το συμπληρώσω στον επόμενο κύκλο όπου η R1 θα έχει υπολογιστεί? Θα 
> μπορούσα να βάλω κάτι τις μορφής Μ[0+Int1] (Int1 είναι ο RS που έχει 
> δεσμέυση η DADDI)?
Θα μπορούσες να βάλεις κάτι σαν το M[0+Int1] ή να το αφήσεις απλά κενό 
όπως λες (με το σκεπτικό ότι η πληροφορία για τον Int1 θα υπάρχει ήδη 
μέχρι εκείνη στιγμή στο αντίστοιχο πεδίο Qj του load buffer).


>
> Και κάτι ακόμα...
>
> Οι RS των εντολών MUL.D, DADDI κτλ. έχουν τα πεδία Qj και Qk που 
> κρατούν τα ονόματα των RS από τα οποία περιμένω αποτέλεσμα. Αν αυτά τα 
> πεδία είναι κενά έχω έτοιμα τα δεδομένα και επομένως μπορώ να συνεχίσω 
> την εκτέλεση. Υπάρχει κάποιο ανάλογο πεδίο για τους RS των εντολών 
> L.D? Χωρίς ένα ανάλογο πεδίο πως θα ξέρω ποιον RS θα περιμένω να 
> ελευθερωθεί για να συνεχίσω την εκτέλεση μίας L.D?
Ναι, σαφώς υπάρχει, και είναι το Qj που ανέφερα προηγουμένως. Η αλήθεια 
είναι ότι αυτό γενικά δεν επισημαίνεται έντονα στο βιβλίο (παρά μόνο 
στον ψευδοκώδικα και σε κανά-δυο παραδείγματα όπου απεικονίζονται οι 
load buffers), με το σκεπτικό ότι δίνεται περισσότερη έμφαση στο 
floating-point μέρος του pipeline και αγνοούνται οι πράξεις με integers. 
Αλλά προφανώς είναι κάτι που επιβάλλεται να υπάρχει για να διασφαλίσει 
τη σωστή λειτουργία όλων των εντολών.



Ν.